کد مطلب:142086 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:165
شهادت بریر و زهیر
یزید بن معقل از لشكر دشمن، به میدان آمد و از سپاه حسین، بریر بن خضیر به هماوردی او شتافت.
یزید بن معقل فریاد زد: ای بریر بن حضیر! می بینی كه خدا با شما چه كرد؟
پاسخ داد: خداوند درباره من نیكی كرد ولی تورابه شر و بدی گرفتار ساخت!
یزید بن معقل گفت: دروغ گفتی با اینكه پیش از این دروغگو نبودی، آیا به یاد داری هنگامی كه در بنی لوزان با هم قدم می زدیم می گفتی: عثمان بن عفان خود را به كشتن
داد و معاویة بن ابی سفیان گمراه و گمراه گر است و امام هدایت كننده بر حق علی بن ابی طالب می باشد؟
بریر جواب داد: گواهی می دهم كه این نظر و گفته من است!
یزید بن معقل گفت: من هم شهادت می دهم كه تو از گمراهان هستی!
پس بریر به او گفت: آیا می پذیری كه با هم مباهله كنیم، و از خداوند بخواهیم كه دروغگو را لعنت كند و آنكس كه بر باطل است را بكشد و آنگاه با تو، به مبارزه بپردازم؟
پس، آن دو از صف بیرون آمدن و دست به دعا برداشتند و از خدا خواستند كه دروغگو را لعنت و هر كس كه به باطل گرویده است را بكشد!!
در پی این كار، هر دو به میدان آمدند و دو ضربت رد و بدل كرند، كه در این میان ضربت سبكی بر بریر وارد شد ولی آسیبی ندید، بریر نیز چنان ضربتی بر او وارد آورد كه فرق سر معقل را شكافته و به مغز او رسید و بی درنگ بر زمین افتاد.
شمشیر بریر در سر یزید به معقل گیر كرده بود، همانطور كه سرگرم بیرون كشیدن تیغ خود بود، رضی بن منقذ عبدی بر او یورش آورد و با او گلاویز شد و ساعتی با هم زور آزمایی كردند، سپس بریر او را بر زمین كوبید و بر سینه اش نشست.
رضی، فریاد زد، كجایند رزمندگان و مدافعان؟
كعب بن جابر بن عمرو ازدی، به یاریش شتافت و بر بریر حمله كرد. عفیف بن زهیر، می گوید: من به كعب گفتم: می دانی كه این همان بریر بن خضیر قاری قرآن است كه در مسجد برای ما قرآن می خواند؟ ولی او اعتنایی نكرد و با نیزه بر بریر حمله كرد تا آنكه نوك آنرا بر پشت او قرار داد، هنگامی كه بریر تیزی آن را احساس كرد، خود را
بر روی یزید بن معقل انداخت و بینی او را گاز گرفت و قطع كرد. [1] .
پس كعب بن جابر، نیزه را در پشت بریر فرو كرد و او را از روی سینه یزید بن معقل به كنار افكند و با ضربت شمشیر، وی را از پای در آورد و به شهادت رسانید!
گویند: هنگامی كه كعب، نزد خانواده خود بازگشت، خواهرش و زنش او را سرزنش كردند و گفتند: تو علیه فرزند فاطمه اقدام كردی و بزرگترین قاری قرآن را كشتی؟ بخدا سوگند دیگر هرگز با تو یك كلمه سخن نخواهیم گفت!!
كعب در پاسخ آنان اشعاری سرود، كه از چگونگی جنایت خویش و شهادت بریر، حكایت می كرد. [2] .
زهیر بن قین به میدان آمد و دست بر شانه حسین (ع) نهاد و سرود:
به پیش ای هدایت یافته و هدایتگر، امروز تو با جدت پیامبر دیدار می كنی!
حسن و علی مرتضی را نیز ملاقات می نمایی،
جعفر طیار و حمزه آن شهید زنده و شیر خدا را هم بزودی می بینی. [3] .
گویند بر دشمن یورش برد و عده زیادی را كشت، برخی شمار كسانی را كه به دست او هلاك شده اند را صد و بیست نفر ذكر كرده اند. سپس كثیر بن عبدالله و مهاجر بن اوس بر وی حمله آوردند و او را كشتند.
حسین (ع) فرمود: خدا تو را از خویش دور نكند، و كشندگانت را لعنت كند، همانگونه كه بنی اسرائیل را لعنت كرد و آنها را به صورت بوزینه وخوك در آورد. [4] .
یزید بن معقل فریاد زد: ای بریر بن حضیر! می بینی كه خدا با شما چه كرد؟
پاسخ داد: خداوند درباره من نیكی كرد ولی تورابه شر و بدی گرفتار ساخت!
یزید بن معقل گفت: دروغ گفتی با اینكه پیش از این دروغگو نبودی، آیا به یاد داری هنگامی كه در بنی لوزان با هم قدم می زدیم می گفتی: عثمان بن عفان خود را به كشتن
داد و معاویة بن ابی سفیان گمراه و گمراه گر است و امام هدایت كننده بر حق علی بن ابی طالب می باشد؟
بریر جواب داد: گواهی می دهم كه این نظر و گفته من است!
یزید بن معقل گفت: من هم شهادت می دهم كه تو از گمراهان هستی!
پس بریر به او گفت: آیا می پذیری كه با هم مباهله كنیم، و از خداوند بخواهیم كه دروغگو را لعنت كند و آنكس كه بر باطل است را بكشد و آنگاه با تو، به مبارزه بپردازم؟
پس، آن دو از صف بیرون آمدن و دست به دعا برداشتند و از خدا خواستند كه دروغگو را لعنت و هر كس كه به باطل گرویده است را بكشد!!
در پی این كار، هر دو به میدان آمدند و دو ضربت رد و بدل كرند، كه در این میان ضربت سبكی بر بریر وارد شد ولی آسیبی ندید، بریر نیز چنان ضربتی بر او وارد آورد كه فرق سر معقل را شكافته و به مغز او رسید و بی درنگ بر زمین افتاد.
شمشیر بریر در سر یزید به معقل گیر كرده بود، همانطور كه سرگرم بیرون كشیدن تیغ خود بود، رضی بن منقذ عبدی بر او یورش آورد و با او گلاویز شد و ساعتی با هم زور آزمایی كردند، سپس بریر او را بر زمین كوبید و بر سینه اش نشست.
رضی، فریاد زد، كجایند رزمندگان و مدافعان؟
كعب بن جابر بن عمرو ازدی، به یاریش شتافت و بر بریر حمله كرد. عفیف بن زهیر، می گوید: من به كعب گفتم: می دانی كه این همان بریر بن خضیر قاری قرآن است كه در مسجد برای ما قرآن می خواند؟ ولی او اعتنایی نكرد و با نیزه بر بریر حمله كرد تا آنكه نوك آنرا بر پشت او قرار داد، هنگامی كه بریر تیزی آن را احساس كرد، خود را
بر روی یزید بن معقل انداخت و بینی او را گاز گرفت و قطع كرد. [1] .
پس كعب بن جابر، نیزه را در پشت بریر فرو كرد و او را از روی سینه یزید بن معقل به كنار افكند و با ضربت شمشیر، وی را از پای در آورد و به شهادت رسانید!
گویند: هنگامی كه كعب، نزد خانواده خود بازگشت، خواهرش و زنش او را سرزنش كردند و گفتند: تو علیه فرزند فاطمه اقدام كردی و بزرگترین قاری قرآن را كشتی؟ بخدا سوگند دیگر هرگز با تو یك كلمه سخن نخواهیم گفت!!
كعب در پاسخ آنان اشعاری سرود، كه از چگونگی جنایت خویش و شهادت بریر، حكایت می كرد. [2] .
زهیر بن قین به میدان آمد و دست بر شانه حسین (ع) نهاد و سرود:
به پیش ای هدایت یافته و هدایتگر، امروز تو با جدت پیامبر دیدار می كنی!
حسن و علی مرتضی را نیز ملاقات می نمایی،
جعفر طیار و حمزه آن شهید زنده و شیر خدا را هم بزودی می بینی. [3] .
گویند بر دشمن یورش برد و عده زیادی را كشت، برخی شمار كسانی را كه به دست او هلاك شده اند را صد و بیست نفر ذكر كرده اند. سپس كثیر بن عبدالله و مهاجر بن اوس بر وی حمله آوردند و او را كشتند.
حسین (ع) فرمود: خدا تو را از خویش دور نكند، و كشندگانت را لعنت كند، همانگونه كه بنی اسرائیل را لعنت كرد و آنها را به صورت بوزینه وخوك در آورد. [4] .
[1] احتمالا يزيد بن معقل اشتباه است، چون يزيد بن معقل قبلا به دست برير كشته شده بود، بلكه بيني رضي بن منقذ عبدي را گاز گرفته است. به ترجمه برير در كتب مقاتل، از جمله كتاب ابصار العين في انصار العين ص 72 مراجعه شود (نظري منفرد).
[2] طبري، ج 5، ص 432 و 433.
[3] طبري، ج 5، ص 441.
[4] مقتل خوارزمي، ج 2 ص 20.